'Alle begin is moeilijk?'
Blijf op de hoogte en volg Martine
19 Juli 2016 | Indonesië, Padang
Donderdag, we waren al veel te vroeg op Schiphol, onder het mom van: aan ons kan het niet liggen. Wij zullen die vlucht gaan halen. Al snel bleek er al een vertraging te zijn van 10 minuten, kunnen we nog mee leven. We moeten 20.55 aankomen en dan om 22.00 de vlucht halen. Een korte vertraging moet kunnen.
Eenmaal bij de gate aangekomen stond al een uur voor vertrek het vliegtuig er. Helaas waren ze heel erg traag en vertrokken we met een uur vertraging. Die overstappen gaan we dus niet meer halen, hoewel het personeel van Alitalia, net zoals aan de telefoon eerder, er van overtuigd was dat iedereen zijn vlucht ging halen.
Alitalia, niet boeken
Toen we aankwamen was het dringen geblazen omdat heel veel mensen een overstap moesten halen, rennen dus. Er waren zelfs mensen die nog hoop hadden dat ze hun vlucht van 8 minuten later zouden halen. Bij de uitgang van de gate stond een stewardess met een bordje met daarop verschillende bestemmingen, waaronder die van ons.
Heel even had ik de illusie dat ze ons hiermee hielpen om ons zsm naar de gate te brengen zodat we de vlucht konden halen. Dit bleek al heel snel niet het geval en de hele stoet moest mee naar de balie om een nieuwe vlucht te krijgen. Ik was echt strontchagarijnig, ik had dit gewoon zien aankomen! De volgende vlucht zou eind van de ochtend gaan, de dag erna. Gelukkig kregen we een hotel met eten en drinken.
Na gelukkig lekker geslapen te hebben en een lekker ontbijt te hebben gegeten (buffet (L)) stapten we in de bus naar het vliegveld. Onze tassen zouden zij omlabelen en we hoefden enkel naar de gate te gaan. Vlak voor het boarden hebben we nog nagevraagd of onze tassen aan boord gingen, gezien onze Peru ervaringen wilden we deze problematiek voor zijn. Gelukkig zag ze in het systeem dat alles goed was.
Tot onze verassing hadden we een bussinessclass ticket gekregen en zaten we dus voorin, in brede stoelen, kregen we allerlei drankjes, lekkere warme doekjes en een goodiebag met verzorgingsproducten. Het was een zeer aangename vlucht…
Alitalia had dus voor ons nieuwe tickets geboekt: eerste van Rome naar Abu Dahbi en daarna van Abu Dahbi naar Jakarta. We zouden in Abu Dahbi 7 uur moeten wachten en om drie uur s nachts verder vliegen. We hadden nog geen boardingpasses en liepen samen met een ander gedupeerd Nederlands stel naar de helpdesk van Etihad. Tot onze schrik bleken wij helemaal niet voor de vlucht van drie uur in het systeem te staan. Die doos van Alitalia had niet gezien dat de vlucht vol was!!!
Dit was echt een punt waarop ik gek werd, helemaal toen die man zei dat de komende vluchten allemaal vol zaten….. ‘kom maar over 2 uur terug, dan heb ik waarschijnlijk antwoord van Alitalia’
Om half elf wij weer terug, we kregen te horen dat er misschien wel plekken vrij zouden komen op de vlucht van drie uur doordat mensen die hun vlucht niet zouden halen. Verder geen informatie..
We moesten om half 2 s nachts terugkomen. Ik was zo moe en zo boos, wat een rotbegin van de vakantie. We zijn maar bij MC Donalds gaan zitten en hebben met Tamar en Teun, het andere stel, en spelletje gedaan.
Om half twee zijn we heel braaf weer teruggegaan en kregen we te horen dat er geen plekken vrij zouden komen. Zij konden ons wel op de vlucht van morgenochtend 10.45 plaatsen. Ik zag er zo moe uit, gelukkig kregen we weer een hotel. Die man kon het vast niet aan zien. Ik was zo blij, ik zag mezelf al (net als sommige mensen) languit op de grond bij de gate liggen, haha.
Het was een korte nacht, ik kon ook niet in slaap komen door alle stress. Gelukkig lagen we lekker en konden we douchen en s’ochtends ontbijten.
Wij weer met zijn vieren over dat vliegveld, langs mannen in witte jurken en vrouwen in zwarte boerkha’s, wat een gekke wereld. Het was ook zo heet, buiten 45 graden :-S
Ook nu weer gecheckt of de bagage wel mee zou gaan, je weet het maar nooit met zo’n gek reisschema en wijzigingen. Geen bijzonderheden!
Deze vlucht ging prima en s’ avonds om 23 uur landden we op Jakarta!! Wiehoe, eindelijk… 24 uur later dan gepland maar we waren er.
Het wachten op de bagage duurde heel lang, de bagageband piepte en piepte. Als een van de laatste ladingen kwam mijn backpack op de band en die van Teun. Tot slot kwam de bagageband piepend tot stilstand en kwam er…..
Niets meer.
Geen bagage voor Bjorn en Tamar. Shit, kut, klote.
WAT EEN GEZEIK.
Zelfs nu maakt het me weer zo boos, nog bozer als ik mij weer bedenk dat tot op heden (het is nu dinsdag en we zijn zaterdag aangekomen, we nog steeds geen bagage van Bjorn hebben. Na leuren aan de balie hebben we 35 euro voorschot gehad, we hebben tig keer gebeld en nog steeds kunnen ze niet zien waar die tas is. Er bestaat een wereldwijd systeem waar je met een persoonlijke code je tas kan traceren, maar die helpt ons dus niet verder.
We hebben de eerste twee nachten vlakbij het vliegveld geslapen in de hoop die tas nog op te kunnen halen. We wilden eigenlijk direct door naar Padang, Sumatra, en hebben dit uiteindelijk gisteren toch maar gedaan. Daar op dat vliegveld kwijn je ook weg :’) En voor een vakantiegevoel moet je daar ook niet zijn.
We zijn 1 nacht in Padang gebleven, een drukke, niet toeristische stad. We sliepen via airbnb bij iemand in een kamer. Gisteren hebben we het strand bezocht en zijn we naar een shopping mall geweest om spullen te kopen voor Bjorn. Vandaag hebben we de Pasar Raya bezocht, een drukke lokale markt met allerlei spullen. Wat een kleuren en geuren. Prachtig al dat fruit en al die stalletjes met eten. Ook hebben we ontbeten met rijst en soep, wie had dat gedacht. Er is gewoon niets anders! Moet er wel erg aan wennen, eerlijk gezegd.
We zijn met een shared taxi naar Bukittinggi gereden, propvol zaten we opgevouwen in die auto. De 100 km leek weinig maar resulteerde in ruim 2,5 uur zitten. Ze reden als gekken en het regende keihard. Heel blij dat we er nu (nog) zijn xD.
Dit stadje is wat frisser, op 300 m hoogte en dus wat koeler, rustiger. Een fijne verblijfplaats met vele mogelijkheden in de omgeving. Morgen gaan we een wandeling maken buiten de stad, Ngarai Sianok en gaan we s‘ middags naar de Harrau vallei waar we een aantal dagen zullen verblijven. Hier kan je ook met een gids wandelen, een kookcursus volgen, watervallen bekijken. Anyway, ik hoop dat we hier wat meer rust krijgen. Ik moet zeggen dat we allebei moeilijk tot rust gekomen zijn. Iets waar we juist allebei erg de behoefte aan hadden.
Net bericht gehad dat de tas in ieder geval niet is gevonden op Abu Dahbi. Dan blijven Amsterdam en Rome over. Het is echt klote, we beginnen te geloven dat die tas misschien wel kwijt is en niet terug komt. Bjorn baalt heel erg want hij heeft dus bijna niets en had met veel zorg zijn spullen ingepakt en uitgezocht. We gaan morgen een nieuwe rugtas en wandelschoenen kopen aangezien we toch Sumatra willen verkennen. Verder gaat het goed met ons, het land is tot nu toe prachtig en de mensen erg vriendelijk.
Jullie horen binnenkort weer over onze avonturen en hopelijk hebben we dan een positiever, blijer en meer opbeurend verhaal te vertellen.
Groetjes, Bjorn en Martine!
-
20 Juli 2016 - 09:25
Danique Van Dijk:
Lieve Martine en Björn,
Mijn hemel, wat een verhaal.
Rot dat de heenreis zo matig verlopen is.
Ik ben heel blij dat jullie in ieder geval veilig aangekomen zijn.
Dat van die tas is akelig. Destijds (2002) kwamen onze tassen 2 weken later aan, dus ik zou niet teveel hoop hebben dat de tas snel opduikt.
Geniet van de omgeving en lekker proberen uit te rusten.
Ben benieuwd naar jullie volgende verhaal!
Liefs, Danique -
22 Juli 2016 - 10:56
Sylvia:
Hoi wereldreizigers,
Hopelijk is het jullie gelukt de stress van je af te schudden - en is de vakantie nu echt begonnen.
Een dikke ciuman (jaja) uit Amsterdam -
25 Juli 2016 - 16:56
Marloes:
Nu zie ik dat je deze ook gepost had! Vreemd naja ik hou het in de gaten
Wat een gezeik inderdaad!! Mijn god zeg. Doet me denken aan onze rotreis naar Atlanta , ik ken het gevoel en de vermoeide gezichten. Je maakt toch wat mee soms! Gelukkig kunnen jullie nu genieten eindelijk :) ondanks het vervelend was, leuk om te lezen. Heel veel plezier!! XxxMarloes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley