Puno en Lake titcaca
Door: Martine
Blijf op de hoogte en volg Martine
19 September 2014 | Peru, Puno
Wat was het koud, overal: buiten, binnen. Zoals gewoonlijk trok de wc niet meer door. Nu vond ik het een stuk gênanter. In mijn beste Spaans probeerde ik uit te leggen en uit te beelden dat het een beetje gênant was omdat ik last had van mijn buik. De eigenaar moest hier niets van weten en stoof voor me uit, richting de kamer. Ondertussen had de geur zich in de benauwde badkamer lekker verspreid, toch deed de eigenaar stoïcijns zijn werk.
Weer verhuisd van kamer om nog een nacht te blijven. Maar eerst even goed gaan eten, we waren zo koud! Alle laagjes die we konden vinden waagden we ons richting Plaza des Armas. Daar werden we direct gespot door een lokale verkoopster, zij had wat wij zochten! Een tas vol zelfgemaakte mutsen, sjaals en handschoenen wisten ons te verleiden. Na een afdingsessie waren we beiden voorzien van de benodigdheden. In de drukste straat van Puno hebben we ontzettend vette ei en worst gegeten. Zo vet dat ik er misselijk van werd! Het was inmiddels weer lekker warm en de laagjes konden weer uit en af.
Plan voor vandaag: kerk bezoeken, uitzichtpunt bezoeken, een tour boeken naar de eilanden, naar het Titicacameer lopen, souvenirs kopen en alvast bustickets richting Cusco aanschaffen. De tour en de bustickets waren snel geregeld, daarna konden we de hele middag op een rots zitten op een hoog punt in de stad. Je zag alle gekleurde huisjes en het uitzicht was adembenemend! ‘Gezellig’ discussierend over de zin: ‘The World is like a book, those who doesn’t travel read just one page’. Deze discussie beëindigd en gerelaxt in het zonnetje, kijkend naar de locale bewoners die op een plein aan het dansen waren. Hierna een ijsje gehaald, gepind en eindelijk DE mobielhanger gekocht van Puno. Hierna zijn we snel voordat het donker werd naar het Titicacameer gelopen. In de lokale straatjes hebben we nu de fietstaxi gespot. Ze verzinnen hier alles! Toen het donker werd zijn we terug gelopen naar het centrum waar we bij een luxe restaurant alpaca en biefstuk hebben gegeten. We hadden een mooi plekje naast de (pizza)oven. Rond 9 uur terug naar het hostel gegaan om nu eindelijk een warme douche te nemen en mijn inmiddels supervette haar te wassen. Morgen worden we 06.50 opgehaald dus niet te laat naar bed. Het blijft toch wennen deze kou, -5… geen kachel en eenlagig glas.
20/09/2014
De wekker ging vroeg, tassen ingepakt want vanavond hebben we de nachtbus naar Cusco! Heel WARM aangekleed en naar beneden voor het ontbijt. De vriendelijke hoteleigenaar die ook hier 24/7 aanwezig is blijkt een ‘bed’ te hebben in de tassenopslag. Dicht bij de deuren, snel bereikbaar en altijd paraat… what a life. We kregen een lekker ontbijtje geserveerd en werden op tijd opgehaald door een busje. We pikten nog wat anderen op en reden naar de haven waar we gisteren heengelopen waren. We moesten over andere boten heen lopen om bij onze, achterste boot te komen. Ongeveer 15 man vaarden er mee en voor vertrek kregen we een Peruaans optreden van een man met een panfluit. De gids sprak Spaans en Engels. Na ongeveer een half uur varen kwamen we aan bij eiland nummer 1, Uros.
Eilanden van riet met enkel rieten hutjes. Per eiland woonde 1 familie, zo waren er 87 eilanden. We kregen uitleg over de bewoners, het bouwen van de eilanden en het leven op de eilanden. We mochten samen met de bewoners in de hutten kijken en daarna werden de veel te dure veel zelfgemaakte souvenirs tentoongesteld. De zon scheen heel fel, je zag ook aan de bewoners dat ze hoeden droegen en heel bruin waren. Verder zagen ze er allemaal hetzelfde uit: een wijde lange rok, een shirt en een wollen vest, 2 lange vlechten en een bolhoed. Het riet waar de eilanden, hutten en boten van gemaakt waren werd ook gebruikt om te eten, tanden mee te poetsen en als verkoeling bij koorts. De mobiel die ik gekocht had is ook van ditzelfde riet gemaakt. Na even gekeken te hebben werd er gezongen voor ons, super toeristisch en best ongemakkelijk om te zien: alle toeristen alleen met hun camera’s in de weer alsof het wilde dieren waren. We hebben toen we weer wegvoeren even op het dak van de boot gezeten maar het was erg waaierig en de zon scheen heel fel, je voelde het echt. Dus toen toch maar binnen gaan zitten. Door de warmte, kou en de lange reis (2,5 uur varen) viel ik in slaap. Helemaal gaar, kwijlend werd ik wakker. We waren aangekomen op het volgende eiland: Taquile. We kregen instructies m.b.t. het maken van foto’s en kopen van souvenirs. We moesten en forse klim maken om bovenop het bewoonde deel van het eiland te komen, hier wist de hoogte mij goed uit te putten.
Eenmaal boven kwamen we op het centrale plein aan van het 2000 mensen tellende eiland. Vanaf het plein had je een heel mooi uitzicht over het Titicaca meer. Nog mooier en leuker was dat we met dit uitzicht van een lunch konden genieten: quinoasoep, vis, rijst, patat en groenten. Toen iedereen was uitgegeten kregen we uitleg over de rituelen en gewoontes. Mannen dragen hier een muts waarvan de kleur wit is als iemand vrijgezel is en gekleurd is als iemand getrouwd is. Bij vrouwen kan je de leeftijd zien aan de gekleurde draadjes aan hun vlecht, hoe ouder hoe dunner en minder gekleurd deze is. Lekker duidelijk allemaal! Nu liepen we een klein stukje door het dorp, het leek net Archeon, haha. We moesten naar de andere kant van het eiland waar onze boot nu lag. Wat was het mooi en wat was de zon –zelfs met zonnebril- fel. We voeren ongeveer 3 uur terug naar Puno waarbij ik me verveelde en Björn ging irriteren, uiteindelijk kneep hij me! Rond vijven kwamen we aan in de haven van Puno, voldaan. Wat een leuke dag! We werden bij Plaza des Armas afgezet en gingen even naar het hostel. Daar waren de bustickets voor vanavond, 22:00, afgeleverd. De laatste uren in Puno brachten we door in een restaurant waar we lekker en goedkoop konden eten, met een gratis Pisco sour^^ hierna nog een Titicaca lake cocktail gedronken en een taxi genomen naar de busterminal. De busreis verliep snel, vrijwel de hele 7 uur geslapen. Lang leve de oordopjes!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley