Op naar de jungle!
Blijf op de hoogte en volg Martine
19 Juli 2013 | Thailand, Chiang Mai
Dag 6
Om half vijf ging de wekker, vroeg!! Gelukkig hadden we onze tassen al ingepakt in de gekregen rugtas, inclusief grotlamp en slaapzak. Snel een douche om vervolgens naar beneden te gaan waar al meerdere medetrekkers zaten te wachten. We kregen de door ons bestelde koffie, smeerden ons nog even goed in met anti- mug. Ons ontbijt hadden we de vorige avond al gescoord: klef wit brood en cheddar kaas.. bah, naja het is iets.
Rond zessen kwam de landwagen aanrijden met al ingekochte groente en fruit. We konden instappen en reden vervolgens richting plaats van bestemming: Mae Hang Son, een niet- toeristisch gebied 60 km van Myanmar af. Na een lange rit waarbij de nodige haarspeldbochten en daaropvolgende misselijkheids golven opkwamen zetten kwamen we aan bij het begin van een omhoogklimmende berg.
Rugtas om, band met zakmes en katapult om de middel en gaan met die banaan! Het lopen werd al gauw beloond met het aanzien van 5 olifanten. Deze olifanten zouden ons een stuk de bergen in brengen, maar eerst was het voedertijd! Trossen bananen werden aangesleept om deze olifanten, onder wie Dodo te voeren. Met de slurf werd de banaan met schil en al naar de mond gebracht. Een natte slurf raakte mijn arm. Ook de term olifantshuid werd mij nu duidelijk. Olifanten hebben een hele harde, stugge huid met hier en daar wat haren. Toen de bananen op waren liepen de olifanten richting de beek. Na wat kijken, voelen, fotograferen en filmen (vind je lekker he???) hihi. Ja, nu was het tijd om de olifant via een hoog gebouwde hut te beklimmen. Ik had het geluk dat ik alleen op een olifant zat. Op een hekwerk, een soort bankje zat ik terwijl de olifant een steile helling beklom. Eng was het niet, erg leuk dat zeker. De olifant voor mij moest poepen waarbij er stukken, echt bonken poep uitkwamen. Olifanten schijnen ook ontzettend veel te eten. De olifant waar ik op zat was Dodo, degene voor mij was zwanger. Je zag het ook aan haar, haar buik was nog dikker dan normaal.
Na deze klim stond boven de auto weer op ons te wachten, we moesten weer een stuk rijden om vervolgens weer uit te stappen. De eerste klim was even confronterend, ‘waarom doe ik dit ook alweer?’ Gedurende de tocht werd er veel verteld over bladeren, bomen en dieren die we tegenkwamen. Erg interessant allemaal. We hebben bijvoorbeeld een plant gezien die door de locals wordt gebruikt als Viagra, weeënopwekkers, anti-biotica, het stoppen van bloedingen na de geboorte, bloeddrukregelaars en tegen duizeligheid. Daarnaast hebben we verschillende soorten hout gezien waarvan teak, maar ook Thai Rosewood o.i.d. het duurste hout ter wereld wat enkel in Thailand groeit.
Na drie uur lopen kwamen we aan bij een zelf in elkaar gezette keuken. Palen met een overdekking van zeil, bevatte een ‘tafel’, ‘banken’ en de bekers hingen in de bomen. Uit een boom haalde onze gids pannen die hij gebruikte bij het koken op het kampvuur. Terwijl wij bijkwamen van het lopen en van alle mooie natuur werd er dus heerlijk gekookt voor ons. De lunch bestond uit noodles met tofu en groente. We aten uit uitgeholde stukken boomstam, erg leuk! Snel geplast in de bosjes voordat we weer verder gingen naar onze slaapplek voor de komende nacht. Na weer ongeveer drie uur lopen verscheen er door de bomen en bosjes het aanzicht van rijstvelden, licht, ruimte en verderop een dorp. Langs de rijstvelden liepen we naar dit dorp, waarvan ik dacht dat we daar zouden gaan slapen. Het dorp bestond uit 28 bewoners, rijstvelden, kippen, varkens, honden en prachtige hutten waar het kampvuur aanstond. We hebben hier ongeveer een half uurtje uitgerust en lekker bij het vuur gezeten. Een klein kindje van zeven maanden hing in een lap bij zijn moeder of oma op de rug. Zo schattig
We trokken weer verder en het begon net te regenen. Mijn pasgekochte poncho kwam nu goed van pas. Ondertussen liepen de honden van het dorp met ons meer naar onze slaapplek een half uur lopen verderop. We kwamen aan bij een klein kamp, uitkijkend over de valleien en de wolken beneden ons, prachtig! Het kamp bestond uit een houten verhoogd plateau met twee afgesloten ruimtes: een slaapplek voor de gidsen en een slaapplek voor ons. In de ruimte lagen allemaal matjes met klamboes. Erg knus… Achter de hut stond een wc waarbij je je plas in de rivier hoorde vallen die erlangs stroomde. Na ons geïnstalleerd te hebben begonnen we met het koken. Ananas, pompoen, basilicum, avocado, sperziebonen en nog veel meer werden tevoorschijn gehaald en in groepsverband voorbereid. Al die kleuren, zo mooi.. Met deze ‘simpele’ ingrediënten en werkomstandigheden werd er echt een ontzettend lekkere maaltijd neergezet! Er was rijst met groenen, fruit, pompoensoep, geniaal. Het gevoel van daar in het donker, met de grotlamp op je hoofd, in the middle of nowhere eten is echt fantastisch!!!
Na de maaltijd was het al rond negen uur. Om een uur of half tien zou er een avondwandeling plaatsvinden. Ik ben niet meegegaan vanwege de glad- en donkerheid. Marloes is wel meegegaan en vond het erg leuk. Ik bleef achter de Maud, een Frans meisje met wie ik heb zitten kletsen tot de groep weer terugkwam. Hierna werd er thee gezet en ging onze gids, mister Ton, met zijn gitaar allemaal liedjes zingen. Ook heeft hij voor ons rijst plus iets zoetigs in bamboe gekookt waar we lekker van hebben gegeten. Een heerlijk toetje, Marloes en ik konden gewoon niet stoppen, erg gênant want iedereen had zijn lepel al in de ring gegooid. Dit recept moeten we echt hebben!
Dit alles bij elkaar maakte deze trekking echt compleet, er hing een hele gemoedelijke sfeer, een ervaring om nooit te vergeten…
Dag 7
Rond zeven uur werden we gewekt. Ik stond snel buiten van het mooie uitzicht te genieten aangezien ik in mijn kleren was gaan slapen, wassen was geen optie dus hup uit bed. Vies voelde ik me eigenlijk wel, gelukkig was de douche deze avond een mooi vooruitzicht. Het ontbijt stond al klaar, ze hadden eieren gebakken, verse ananas en je kon je eigen brood toasten boven het vuur. Dit samen met een kop koffie zaten we op het houten plateau, heerlijk!
Hierna vertrokken we voor de wandeling van ongeveer 3 uur. Het pad moest nog vrijgehakt worden, voorop liep de gids met zijn mes. Onderweg kwamen we nog een slang tegen, we daalden van deze steile helling af. Het berglandschap ging n verloop van tijd over in enorme valleien met rijst- en maisvelden. Genietend van deze mooie omgeving kwamen we al snel bij de auto aan. Deze bracht ons naar een dorp waar bij de rivier drie locale oudere mannen met drie bamboe vlotten klaarlagen. Met de locals aan boord voeren we de rivier af waarbij er een wedstrijd gehouden werd waarbij iedereen nat werd en mijn tenen zo’n beetje tussen de bamboepalen kwam, grr. Bij aankomst gooide iemand lekker nonchalant zijn bamboevaarstok op mijn tenen, thank you!!
Aan land stond het warme eten al klaar en kregen we pad thai, helaas had ik geen trek. Wat best wel raar is na zo’n wandeling. Gelukkig ging de verse watermeloen er wel goed in! Hierna werden we met de auto naar de hoogste waterval van Chiang Mai gebracht. Deze bevond zich in het national park Doi Inthanon. De waterval was inderdaad gigantisch. Het water stortte zich naar beneden vanuit de bergen, heerlijk fris. De klim ernaartoe was erg zwaar op teenslippers. Weer teruggelopen was er een zwembaar gedeelte van de waterval. Ik vond het water zo koud, maar Marloes dook er zo in! Ik bleef lekker met mijn voeten in het water toekijken hoe iedereen door moest komen. Ook maakte ik nog wat foto’s vanaf de zijlijn. Hierna waren we allemaal rozig en bereidden we ons voor op de 2 uur durende rit naar het hostel. Moe maar lyrisch en voldaan kwamen we aan. Ik spring gelijk onder de douche en nam de wc ook als eerste in beslag. Marloes kreeg als opdracht lekker far away te gaan, hihi Wat later op de avond liepen we tegen het volgende vraagstuk aan: Gaan we naar Phuket of Ko Samui? Afhankelijk van het weer.. Dit probleem verschoven we naar morgen gezien het feit dat we erg moe waren. Eerst heerlijk, maar spicy gegeten. Lekker rode curry, yammie! Daarna de meest goddelijke passionfruit shake ever Wat later op de avond het internet cafe ingedoken en met Björn geskyped, wat heerlijk om alles weer te delen. We hebben tenslotte zulke mooie dingen gedaan en gezien!Rond half elf gingen we naar bed, geen wekker! Uitslapen geblazen!
Om half vijf ging de wekker, vroeg!! Gelukkig hadden we onze tassen al ingepakt in de gekregen rugtas, inclusief grotlamp en slaapzak. Snel een douche om vervolgens naar beneden te gaan waar al meerdere medetrekkers zaten te wachten. We kregen de door ons bestelde koffie, smeerden ons nog even goed in met anti- mug. Ons ontbijt hadden we de vorige avond al gescoord: klef wit brood en cheddar kaas.. bah, naja het is iets.
Rond zessen kwam de landwagen aanrijden met al ingekochte groente en fruit. We konden instappen en reden vervolgens richting plaats van bestemming: Mae Hang Son, een niet- toeristisch gebied 60 km van Myanmar af. Na een lange rit waarbij de nodige haarspeldbochten en daaropvolgende misselijkheids golven opkwamen zetten kwamen we aan bij het begin van een omhoogklimmende berg.
Rugtas om, band met zakmes en katapult om de middel en gaan met die banaan! Het lopen werd al gauw beloond met het aanzien van 5 olifanten. Deze olifanten zouden ons een stuk de bergen in brengen, maar eerst was het voedertijd! Trossen bananen werden aangesleept om deze olifanten, onder wie Dodo te voeren. Met de slurf werd de banaan met schil en al naar de mond gebracht. Een natte slurf raakte mijn arm. Ook de term olifantshuid werd mij nu duidelijk. Olifanten hebben een hele harde, stugge huid met hier en daar wat haren. Toen de bananen op waren liepen de olifanten richting de beek. Na wat kijken, voelen, fotograferen en filmen (vind je lekker he???) hihi. Ja, nu was het tijd om de olifant via een hoog gebouwde hut te beklimmen. Ik had het geluk dat ik alleen op een olifant zat. Op een hekwerk, een soort bankje zat ik terwijl de olifant een steile helling beklom. Eng was het niet, erg leuk dat zeker. De olifant voor mij moest poepen waarbij er stukken, echt bonken poep uitkwamen. Olifanten schijnen ook ontzettend veel te eten. De olifant waar ik op zat was Dodo, degene voor mij was zwanger. Je zag het ook aan haar, haar buik was nog dikker dan normaal.
Na deze klim stond boven de auto weer op ons te wachten, we moesten weer een stuk rijden om vervolgens weer uit te stappen. De eerste klim was even confronterend, ‘waarom doe ik dit ook alweer?’ Gedurende de tocht werd er veel verteld over bladeren, bomen en dieren die we tegenkwamen. Erg interessant allemaal. We hebben bijvoorbeeld een plant gezien die door de locals wordt gebruikt als Viagra, weeënopwekkers, anti-biotica, het stoppen van bloedingen na de geboorte, bloeddrukregelaars en tegen duizeligheid. Daarnaast hebben we verschillende soorten hout gezien waarvan teak, maar ook Thai Rosewood o.i.d. het duurste hout ter wereld wat enkel in Thailand groeit.
Na drie uur lopen kwamen we aan bij een zelf in elkaar gezette keuken. Palen met een overdekking van zeil, bevatte een ‘tafel’, ‘banken’ en de bekers hingen in de bomen. Uit een boom haalde onze gids pannen die hij gebruikte bij het koken op het kampvuur. Terwijl wij bijkwamen van het lopen en van alle mooie natuur werd er dus heerlijk gekookt voor ons. De lunch bestond uit noodles met tofu en groente. We aten uit uitgeholde stukken boomstam, erg leuk! Snel geplast in de bosjes voordat we weer verder gingen naar onze slaapplek voor de komende nacht. Na weer ongeveer drie uur lopen verscheen er door de bomen en bosjes het aanzicht van rijstvelden, licht, ruimte en verderop een dorp. Langs de rijstvelden liepen we naar dit dorp, waarvan ik dacht dat we daar zouden gaan slapen. Het dorp bestond uit 28 bewoners, rijstvelden, kippen, varkens, honden en prachtige hutten waar het kampvuur aanstond. We hebben hier ongeveer een half uurtje uitgerust en lekker bij het vuur gezeten. Een klein kindje van zeven maanden hing in een lap bij zijn moeder of oma op de rug. Zo schattig
We trokken weer verder en het begon net te regenen. Mijn pasgekochte poncho kwam nu goed van pas. Ondertussen liepen de honden van het dorp met ons meer naar onze slaapplek een half uur lopen verderop. We kwamen aan bij een klein kamp, uitkijkend over de valleien en de wolken beneden ons, prachtig! Het kamp bestond uit een houten verhoogd plateau met twee afgesloten ruimtes: een slaapplek voor de gidsen en een slaapplek voor ons. In de ruimte lagen allemaal matjes met klamboes. Erg knus… Achter de hut stond een wc waarbij je je plas in de rivier hoorde vallen die erlangs stroomde. Na ons geïnstalleerd te hebben begonnen we met het koken. Ananas, pompoen, basilicum, avocado, sperziebonen en nog veel meer werden tevoorschijn gehaald en in groepsverband voorbereid. Al die kleuren, zo mooi.. Met deze ‘simpele’ ingrediënten en werkomstandigheden werd er echt een ontzettend lekkere maaltijd neergezet! Er was rijst met groenen, fruit, pompoensoep, geniaal. Het gevoel van daar in het donker, met de grotlamp op je hoofd, in the middle of nowhere eten is echt fantastisch!!!
Na de maaltijd was het al rond negen uur. Om een uur of half tien zou er een avondwandeling plaatsvinden. Ik ben niet meegegaan vanwege de glad- en donkerheid. Marloes is wel meegegaan en vond het erg leuk. Ik bleef achter de Maud, een Frans meisje met wie ik heb zitten kletsen tot de groep weer terugkwam. Hierna werd er thee gezet en ging onze gids, mister Ton, met zijn gitaar allemaal liedjes zingen. Ook heeft hij voor ons rijst plus iets zoetigs in bamboe gekookt waar we lekker van hebben gegeten. Een heerlijk toetje, Marloes en ik konden gewoon niet stoppen, erg gênant want iedereen had zijn lepel al in de ring gegooid. Dit recept moeten we echt hebben!
Dit alles bij elkaar maakte deze trekking echt compleet, er hing een hele gemoedelijke sfeer, een ervaring om nooit te vergeten…
Dag 7
Rond zeven uur werden we gewekt. Ik stond snel buiten van het mooie uitzicht te genieten aangezien ik in mijn kleren was gaan slapen, wassen was geen optie dus hup uit bed. Vies voelde ik me eigenlijk wel, gelukkig was de douche deze avond een mooi vooruitzicht. Het ontbijt stond al klaar, ze hadden eieren gebakken, verse ananas en je kon je eigen brood toasten boven het vuur. Dit samen met een kop koffie zaten we op het houten plateau, heerlijk!
Hierna vertrokken we voor de wandeling van ongeveer 3 uur. Het pad moest nog vrijgehakt worden, voorop liep de gids met zijn mes. Onderweg kwamen we nog een slang tegen, we daalden van deze steile helling af. Het berglandschap ging n verloop van tijd over in enorme valleien met rijst- en maisvelden. Genietend van deze mooie omgeving kwamen we al snel bij de auto aan. Deze bracht ons naar een dorp waar bij de rivier drie locale oudere mannen met drie bamboe vlotten klaarlagen. Met de locals aan boord voeren we de rivier af waarbij er een wedstrijd gehouden werd waarbij iedereen nat werd en mijn tenen zo’n beetje tussen de bamboepalen kwam, grr. Bij aankomst gooide iemand lekker nonchalant zijn bamboevaarstok op mijn tenen, thank you!!
Aan land stond het warme eten al klaar en kregen we pad thai, helaas had ik geen trek. Wat best wel raar is na zo’n wandeling. Gelukkig ging de verse watermeloen er wel goed in! Hierna werden we met de auto naar de hoogste waterval van Chiang Mai gebracht. Deze bevond zich in het national park Doi Inthanon. De waterval was inderdaad gigantisch. Het water stortte zich naar beneden vanuit de bergen, heerlijk fris. De klim ernaartoe was erg zwaar op teenslippers. Weer teruggelopen was er een zwembaar gedeelte van de waterval. Ik vond het water zo koud, maar Marloes dook er zo in! Ik bleef lekker met mijn voeten in het water toekijken hoe iedereen door moest komen. Ook maakte ik nog wat foto’s vanaf de zijlijn. Hierna waren we allemaal rozig en bereidden we ons voor op de 2 uur durende rit naar het hostel. Moe maar lyrisch en voldaan kwamen we aan. Ik spring gelijk onder de douche en nam de wc ook als eerste in beslag. Marloes kreeg als opdracht lekker far away te gaan, hihi Wat later op de avond liepen we tegen het volgende vraagstuk aan: Gaan we naar Phuket of Ko Samui? Afhankelijk van het weer.. Dit probleem verschoven we naar morgen gezien het feit dat we erg moe waren. Eerst heerlijk, maar spicy gegeten. Lekker rode curry, yammie! Daarna de meest goddelijke passionfruit shake ever Wat later op de avond het internet cafe ingedoken en met Björn geskyped, wat heerlijk om alles weer te delen. We hebben tenslotte zulke mooie dingen gedaan en gezien!Rond half elf gingen we naar bed, geen wekker! Uitslapen geblazen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
