Een tussenstand en de nachttrein
Door: Martine
Blijf op de hoogte en volg Martine
27 Juli 2013 | Thailand, Chiang Mai
Dag 15
Alweer twee weken geleden vlogen we vanuit het koude Nederland richting Bangkok. We hebben al zo veel uit onze reis gehaald! Van drukke stad tot jungle tot hippiedorpje. Van taxi, tuktuk, bus, scooter naar de nachttrein op maandagavond a.s. Zoveel zin in, Ayutthaya en het zuiden van Thailand, wat zal het allemaal worden. In de trein gaan we ons besluit nemen. In ieder geval na twee weken al zo veel mogen zien van de Thaise cultuur en het leven van een backpacker…
Na wederom een heerlijke nacht, wat ben ik moe ’s avonds van alle indrukken. Na allebei een bad genomen te hebben en mijn haren weer gewassen te hebben (dan voel ik me pas weer schoon hier) ontbeten met, jawel, ei, toast en thee. Vandaag zouden we naar de tempel Doi Suthep gaan. In de reisgids stond dat je eerst een songthaew moest nemen naar de dierentuin.
Vanaf daar gingen er andere songthaews richting de tempel. Het begin van de rit viel mee, al gauw werden deze 12 km mijn maag teveel en zat ik weer geel/ groen achterin deze wagen. Sneu uitzicht voor de automobilist die achter ons reed. Met een lege maag kwam ik aan, gelukkig kon ik ergens wat fruit kopen. We namen als luie toeristen de lift de berg op, daar aanschouwden we het belangrijkste heiligdom van noord- Thailand. Wat foto’s en blikken waren voor ons dit keer genoeg. We hebben al zoveel tempels gezien! Wel was dit bezoek zeker de moeite waard. Tijdens de 300 treden omlaag waren allerlei winkeltjes gevestigd. We vonden allebei souvenirtjes, ondertussen streed Marloes voor haar leven. Zij had haar zinnen gezet op een olifanten boeddha beeld, en ze had hem! De terugrit viel mee, ik kon namelijk voorin zitten. Toen we rond vijf uur werden afgezet bij de oude poort bestormden we de Burger King en de naast gelegen koffietent voor cappuccino en cake.
Nu, halverwege onze reis vonden dat we dit westerse maal hadden verdiend. Het smaakte zo goed. Hierna zijn we op zoek gegaan naar een ATM en naar het kantoor van het geredde olifantenpark. We willen namelijk morgen een bezoekje brengen. Helaas zou dit bezoek tot zessen duren waardoor we onze trein niet konden halen. Jammer… Op zoek naar een andere excursie bleek ook niet te lukken i.v.m. tijdgebrek. We besloten een scooter te gaan huren om naar het nabijgelegen Lumphun te rijden en een bezoek te brengen aan het Tribal museum net buiten de stad.
Maar eerst een Thaise massage ondergaan! Voor 5 euro konden we ieder een massage krijgen van een uur. Het ging om de traditionele Thaise massage. We werden mee naar boven genomen en moesten een soort wijd pak aan. Marloes werd door een ‘zachtaardig’ vrouwtje en ik door een hardhandige man aangepakt. Van teen, been, arm, nek, rug en hoofd, alles werd gemasseerd, gekneed, verdrukt en gekraakt. Het was zeker niet altijd ontspannend maar zeker goed voor het lichaam en voor herhaling vatbaar. Een Thaise man zou niet eens zo verkeerd zijn, lekker koken, masseren en handelen, hihi. Hierna kwamen we opgerekt buiten en gingen aan een stuk door naar de immens grote Sunday markt. Talloze kraampjes met allemaal mooie spullen waar ik wederom van alles gekocht heb. Ook nog een drankje geprobeerd waarvan ik dacht dat het geweldig zou zijn: Tiger Herbal. Ik dacht aan Tiger balsem… Echter smaakte het naar koude, natte spinazie. Dan maar focussen op het gezonde aspect. Oja, nog met Marloes een dakloze 500 baht gegeven in afwachting van de reactie (best veel geld voor hier namelijk) Ik vond de reactie wat lauwtjes, ach. Na de markt in de regen verdwaald en gezocht naar ons ‘lekker dichtbij de markt’ hostel. Om elf uur teruggekomen en ons voorbereid op vertrek uit het noorden…
Dag 16
Na de wekker van acht uur weggedrukt te hebben om 08:45 uit bed gekomen. Vandaag alweer de laatste dag Chiang Mai. Het regen pijpstelen, hopend op droog weer tijdens het scooteren. Eerst op naar de scooterverhuur voor dit keer twee scooters. Zo troffen we mr. Mechanic aan. Met de scooter naar Addy’s gereden voor een lekkere sinaasappel shake. Hierna op zoek gegaan naar het tankstation, die we gewoon niet konden vinden! In de regen, verdwaald, op de ring van Chiang Mai. Werd ook nog een deel van Marloes haar bovenbeen ontveld door haar scooterstuur. De pret kon niet op, maar niet heus. Uiteindelijk toch kunnen tanken en op jacht naar het Tribal Museum, ‘ten noorden van de Highway…’Onderweg rook ik in het voorbijgaan allerlei lekkere etensgeuren. We reden prima tot de borden niets meer aangaven, niemand engels kon spreken en na een forse zoektocht het museum ‘under construction’ bleek te zijn. GRRR.
Lamphun leek ons nu ook niet meer zo’n leuk plan in de nog steeds stromende regen. Dan toch maar naar de dierentuin (laatste optie) De weg naar de dierentuin verliep soepeler dan de heenweg. Na de scooter geparkeerd te hebben , kaartjes te hebben en in de –inmiddels- motregen op zoek naar ETEN. Het park was enorm en lag in een National park. We konden busjes nemen maar besloten te lopen. Dit bleek een heuvelachtige uitputtingsslag. Dit was wel goed omdat we moe wilden zijn voor de nachttrein vanavond. Door de regen was driekwart van de beesten niet te zien. Om drie uur verlieten we het park om nu bij gods gratie in 1x goed te rijden. Daar hebben we eerst koffie gedronken bij Sawee Coffee, toen bij Seven Eleven vreetwerk voor in de trein gekocht en de scooter heelhuids teruggebracht. Voor het laatst in Chiang Mai een tuktuk genomen richting het treinstation. We konden al in de trein zitten. De trein vertrok precies op tijd, niet verwacht! De eerste paar uur gingen snel, veel verkopers kwamen langslopen met hun waar. Helaas moest ik twee x naar de wc; het stonk, was krap en een gat in de grond. Niets meer drinken dus… Als avondeten konden we rijst en kip bestellen, echter kwam dit onze neus uit en hielden we het bij Kitkat, koek, Chips en Snickers. Marloes wilde ‘gewoon’ avondeten en gaf aan nog nooit met zoveel zin een zak chips leeggegeten te hebben.
Rond half negen kwam de ‘beddenman’ die uit het plafond en de huidige zitstoelen twee bedden toverde en opmaakte in enkele seconden. Marloes zou boven slapen en ik beneden. We bleven nog even op mijn bed beneden zitten voordat Marloes via het trappetje omhoog kwam. Het bed was precies even lang als mijn lichaam. Gelukkig viel ik snel in slaap en werd regelmatig wakker. Een hele leuke ervaring om zo door de bergen te rijden in het donker…de nacht in.
Alweer twee weken geleden vlogen we vanuit het koude Nederland richting Bangkok. We hebben al zo veel uit onze reis gehaald! Van drukke stad tot jungle tot hippiedorpje. Van taxi, tuktuk, bus, scooter naar de nachttrein op maandagavond a.s. Zoveel zin in, Ayutthaya en het zuiden van Thailand, wat zal het allemaal worden. In de trein gaan we ons besluit nemen. In ieder geval na twee weken al zo veel mogen zien van de Thaise cultuur en het leven van een backpacker…
Na wederom een heerlijke nacht, wat ben ik moe ’s avonds van alle indrukken. Na allebei een bad genomen te hebben en mijn haren weer gewassen te hebben (dan voel ik me pas weer schoon hier) ontbeten met, jawel, ei, toast en thee. Vandaag zouden we naar de tempel Doi Suthep gaan. In de reisgids stond dat je eerst een songthaew moest nemen naar de dierentuin.
Vanaf daar gingen er andere songthaews richting de tempel. Het begin van de rit viel mee, al gauw werden deze 12 km mijn maag teveel en zat ik weer geel/ groen achterin deze wagen. Sneu uitzicht voor de automobilist die achter ons reed. Met een lege maag kwam ik aan, gelukkig kon ik ergens wat fruit kopen. We namen als luie toeristen de lift de berg op, daar aanschouwden we het belangrijkste heiligdom van noord- Thailand. Wat foto’s en blikken waren voor ons dit keer genoeg. We hebben al zoveel tempels gezien! Wel was dit bezoek zeker de moeite waard. Tijdens de 300 treden omlaag waren allerlei winkeltjes gevestigd. We vonden allebei souvenirtjes, ondertussen streed Marloes voor haar leven. Zij had haar zinnen gezet op een olifanten boeddha beeld, en ze had hem! De terugrit viel mee, ik kon namelijk voorin zitten. Toen we rond vijf uur werden afgezet bij de oude poort bestormden we de Burger King en de naast gelegen koffietent voor cappuccino en cake.
Nu, halverwege onze reis vonden dat we dit westerse maal hadden verdiend. Het smaakte zo goed. Hierna zijn we op zoek gegaan naar een ATM en naar het kantoor van het geredde olifantenpark. We willen namelijk morgen een bezoekje brengen. Helaas zou dit bezoek tot zessen duren waardoor we onze trein niet konden halen. Jammer… Op zoek naar een andere excursie bleek ook niet te lukken i.v.m. tijdgebrek. We besloten een scooter te gaan huren om naar het nabijgelegen Lumphun te rijden en een bezoek te brengen aan het Tribal museum net buiten de stad.
Maar eerst een Thaise massage ondergaan! Voor 5 euro konden we ieder een massage krijgen van een uur. Het ging om de traditionele Thaise massage. We werden mee naar boven genomen en moesten een soort wijd pak aan. Marloes werd door een ‘zachtaardig’ vrouwtje en ik door een hardhandige man aangepakt. Van teen, been, arm, nek, rug en hoofd, alles werd gemasseerd, gekneed, verdrukt en gekraakt. Het was zeker niet altijd ontspannend maar zeker goed voor het lichaam en voor herhaling vatbaar. Een Thaise man zou niet eens zo verkeerd zijn, lekker koken, masseren en handelen, hihi. Hierna kwamen we opgerekt buiten en gingen aan een stuk door naar de immens grote Sunday markt. Talloze kraampjes met allemaal mooie spullen waar ik wederom van alles gekocht heb. Ook nog een drankje geprobeerd waarvan ik dacht dat het geweldig zou zijn: Tiger Herbal. Ik dacht aan Tiger balsem… Echter smaakte het naar koude, natte spinazie. Dan maar focussen op het gezonde aspect. Oja, nog met Marloes een dakloze 500 baht gegeven in afwachting van de reactie (best veel geld voor hier namelijk) Ik vond de reactie wat lauwtjes, ach. Na de markt in de regen verdwaald en gezocht naar ons ‘lekker dichtbij de markt’ hostel. Om elf uur teruggekomen en ons voorbereid op vertrek uit het noorden…
Dag 16
Na de wekker van acht uur weggedrukt te hebben om 08:45 uit bed gekomen. Vandaag alweer de laatste dag Chiang Mai. Het regen pijpstelen, hopend op droog weer tijdens het scooteren. Eerst op naar de scooterverhuur voor dit keer twee scooters. Zo troffen we mr. Mechanic aan. Met de scooter naar Addy’s gereden voor een lekkere sinaasappel shake. Hierna op zoek gegaan naar het tankstation, die we gewoon niet konden vinden! In de regen, verdwaald, op de ring van Chiang Mai. Werd ook nog een deel van Marloes haar bovenbeen ontveld door haar scooterstuur. De pret kon niet op, maar niet heus. Uiteindelijk toch kunnen tanken en op jacht naar het Tribal Museum, ‘ten noorden van de Highway…’Onderweg rook ik in het voorbijgaan allerlei lekkere etensgeuren. We reden prima tot de borden niets meer aangaven, niemand engels kon spreken en na een forse zoektocht het museum ‘under construction’ bleek te zijn. GRRR.
Lamphun leek ons nu ook niet meer zo’n leuk plan in de nog steeds stromende regen. Dan toch maar naar de dierentuin (laatste optie) De weg naar de dierentuin verliep soepeler dan de heenweg. Na de scooter geparkeerd te hebben , kaartjes te hebben en in de –inmiddels- motregen op zoek naar ETEN. Het park was enorm en lag in een National park. We konden busjes nemen maar besloten te lopen. Dit bleek een heuvelachtige uitputtingsslag. Dit was wel goed omdat we moe wilden zijn voor de nachttrein vanavond. Door de regen was driekwart van de beesten niet te zien. Om drie uur verlieten we het park om nu bij gods gratie in 1x goed te rijden. Daar hebben we eerst koffie gedronken bij Sawee Coffee, toen bij Seven Eleven vreetwerk voor in de trein gekocht en de scooter heelhuids teruggebracht. Voor het laatst in Chiang Mai een tuktuk genomen richting het treinstation. We konden al in de trein zitten. De trein vertrok precies op tijd, niet verwacht! De eerste paar uur gingen snel, veel verkopers kwamen langslopen met hun waar. Helaas moest ik twee x naar de wc; het stonk, was krap en een gat in de grond. Niets meer drinken dus… Als avondeten konden we rijst en kip bestellen, echter kwam dit onze neus uit en hielden we het bij Kitkat, koek, Chips en Snickers. Marloes wilde ‘gewoon’ avondeten en gaf aan nog nooit met zoveel zin een zak chips leeggegeten te hebben.
Rond half negen kwam de ‘beddenman’ die uit het plafond en de huidige zitstoelen twee bedden toverde en opmaakte in enkele seconden. Marloes zou boven slapen en ik beneden. We bleven nog even op mijn bed beneden zitten voordat Marloes via het trappetje omhoog kwam. Het bed was precies even lang als mijn lichaam. Gelukkig viel ik snel in slaap en werd regelmatig wakker. Een hele leuke ervaring om zo door de bergen te rijden in het donker…de nacht in.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
